merak sevdalısı (original turc)

yitip gitmeden sizlere seslenmek istiyorum insanlara, sokaklara, caddelere ve kavşaklara özellikle de gece sönünce ayakta kalanlara sormak istiyorum sizlere

sokaklara, kavşaklara, caddelere ve insanlara sabah kahvesini öğlen içenlere ve kedilere nedir bu bitmek bilmeyen yaşama benzeyen

sessiz tantana?

gömülmüş bir insanın toprağı ne eder? dünyanın değil, kürekle dökülenler.
kaç sevdaya, kaç hüzne, kaç eleme değerler? zamansızca göçenlere yalvarıyorum,
sesimi duyan yok,

olmamış olmazmış

onbeşimden beri yürüyorum
öncesinin bir önemi yok, hatırlamıyorum
geçmişe dair buruk, geleceğe dair umutluyum
en azından dener gibi yapıyorum
çiçeklerimi suluyorum, arada bir şarkı söylüyorum hayata dair bir fikrim yok
yitip gitmeden

şiirler yazıyorum

 

on love for curiosity (traduction anglaise)

 

i’ll utter some concerns before I crumble down
to the people, to the streets, roads and avenues
to the ones who stay awake while the night fades away to some roads, people, avenues or streets
i want to ask,
to the ones who drink their morning coffees at noon,

to the cats,
what’s this life of mine? this worrisome, quiet,

neverending din.

what’s the merit of rotting beneath the soil?
not under the earth, way below the dirt from the shovel. how many sorrows, how many lovers or regrets

can they bury?
i am begging to the ones that died young,

no one seems to hear me, no one ever did.

i’ve been walking since I was fifteen
the past is not my concern, i can’t seem to remember it. i’m optimistic about the future, trying to remain hopeful

old times torment me.
i water my plants, try to sing new songs

life’s nature bothers me, as i write poetry.

 

(Umut AGDUK)