Amicale

Today, 21 March, International Poetry Day, it's the turn of our colleague Mariana Papa to inspire us with a lovely original poem  

To Those Who Miss Me

I left them the mountain.

Like two grey breasts before the window,

Since they turn white in winter,

People retreat beneath their coats,

And hide behind the steam in the café windows.

 

I left them the stones,

One for each thought,

Good or bad, as it comes,

Thrown into such disorder,

Like thoughts on summer days.

 

The poignant smell of the dirty river,

Linden in the spring,

And roasted corn on the charcoal,

The sweat of the vegetable vendor on the sidewalk,

And the regular beggar, who spends his days in the sun,

Chased by stray dogs...

I miss all of that.

 

My senses divided in two,

At the end of a world that cannot breathe without the other.

Për ata që u mungoj

U kam lënë malin.

Si dy gjoksë të hirtë para dritares,

Që kur zbardhen dimrave,

Njerëzit tërhiqen nën palltot e tyre,

Dhe fshihen pas avullit të xhamave të kafeneve.

 

U kam lënë gurët,

Një për çdo mendim,

Të mira apo të këqija, si të vijnë,

Të hedhura në një kaos të tillë,

Si mendimet në ditët e verës.

 

Aromat prekëse të lumit të ndyrë,

Bliri ngjitës dhe misri i pjekur në qymyr,

Djersa e shitësit të perimeve në trotuar,

Dhe ai lypësi i zakonshëm, që kalon ditët e tij nën diell,

Ndjekur nga qentë e endur...

Të gjitha këto më mungojnë.

 

Shqisat e mia të ndara në dysh,

Në fund të një bote që nuk mund të frymojë pa tjetrën.

Mariana Papa